συνδιατίθημι

ΜΑ [διατίθημι]

διευθετώ κάτι μαζί με κάτι άλλο ή από κοινού με άλλον, βοηθώ στη διευθέτηση, στην τακτοποίηση

αρχ.

1. τοποθετώ μαζί, συντάσσω

2. συντελώ στο να τοποθετηθεί κάποιος ή κάτι με ορισμένο τρόπο («πρὸς μεγαλοφροσύνην τὴν ψυχὴν μὴ συνδιατιθῇ», Λογγίν.)

3. προκαλώ σε κάποιον συμπαθητική διάθεση

4. παθ. συνδιατίθεμαι

α) διατίθεμαι, διάκειμαι ομοίως, έχω την ίδια με άλλον διάθεση απέναντι σε έναν τρίτο

β) ιατρ. είμαι άρρωστος και εγώ ταυτόχρονα με άλλον

γ) γραμμ. (για ρήμα) υφίσταμαι επίδραση, επηρεάζομαι ως προς τη φωνή.